Rondom de brugklas
Zit uw kind in groep 7 of 8 en komt de overgang naar de middelbare school ineens wel heel dichtbij? Ontstaat er onzekerheid of verwarring bij de oriëntatie op het niveau of de school? Zoekt u hulp bij het wegwijs worden in deze door jullie nog onontdekte wereld?
Mijn kennis van veel middelbare scholen in Utrecht en omgeving, de ervaring die ik heb met het verwijzen van leerlingen en het zowel cognitief als emotioneel begeleiden van kinderen, zet ik graag in om dit proces te begeleiden.
Met dochters die al van de middelbare school af zijn, een dochter in 4 vwo (en één in groep 7), heb ik van dichtbij meegemaakt wat de impact van deze nieuwe fase kan zijn. Kinderen overwegen bijvoorbeeld: Wil ik graag met een vriend naar dezelfde school of wil ik juist in mijn eentje met een schone lei beginnen? Waar zitten de kluisjes? Is er wel genoeg (of juist: niet te veel) gym en waar is het veld waar ik buiten ga sporten? Wat vinden mijn ouders belangrijk en hoe belangrijk is die mening van mijn ouders dan weer voor mij? Wat is er straks anders en wat blijft hetzelfde? Hoe gedraag ik me op de kennismakingsdag en mijn eerste schooldag? Moet ik straks een week op kamp met allemaal mensen die ik niet ken?!
In de ogen van volwassenen liggen er soms onnavolgbare redenen ten grondslag aan de keuze van hun kind. Ouders denken namelijk na over hele andere zaken: Kiezen we voor een vmbo kader/mavo-brugklas of liever een mavo/havo-brugklas? Hoe weten we dat ons kind gezien wordt tussen die honderden leerlingen? Krijgt het hulp bij het plannen van huiswerk of extra tijd bij toetsen in verband met dyslexie? Hoe ver is het fietsen en hoe gaat dat dan in de winter, in het donker met sneeuw en kou? Wat is de populatie van de school en gaat die wel een goede invloed op ons kind hebben?
Als een kind richting puberteit gaat, verandert er veel. Het wil zich losmaken van zijn ouders, het is onzeker over een veranderend lichaam, een wirwar aan emoties schiet van links naar rechts door het kind, het wil zelfstandig zijn maar kan nog niet altijd consequenties van keuzes overzien: te groot voor het servet, te klein voor het tafellaken.
Aan de andere kant is het voor ouders soms lastig om mee te groeien in de ontwikkeling van het kind, de handigste aanspreektoon te vinden en te vertrouwen dat het in veel gevallen best weet wat het doet.
In gesprek met het kind en/of de ouders verkennen we waar bij jullie behoefte aan is en waar we mijn begeleiding op inzetten.